Ozon

Ozon to duch, który straszył całą planetę w latach 80. XX wieku. Wtedy zaobserwowano gigantyczną dziurę w warstwie ozonu, unoszącego się w atmosferze Ziemi. Powodowały ją związki freonu, które ulatniały się z lodówek i klimatyzacji. Zjawisko to udało się powstrzymać, dzięki podpisaniu w 1987 roku przez większość krajów na świecie i później realizacji postanowień protokołu montrealskiego. Tego przerażającego ducha udało nam się wspólnie pokonać!

Ozon to odmiana tlenu. Jest bardzo potrzebna w górnych warstwach atmosfery, gdyż zatrzymuje szkodliwe promieniowanie słońca. Dobry, stratosferyczny ozon nie jest już taki, gdy pojawia się kilkadziesiąt metrów nad ziemią. Wchodzi bowiem w reakcje chemiczne z dwutlenkiem azotu i lotnymi związkami organicznymi, tworząc tzw. smog fotochemiczny. Występuje on najczęściej latem, w upalne dni. Powietrze nad miastem staje się wówczas brunatne a widoczność spada nawet do 80 metrów.

Ozon nie jest również dobry na poziomie Twoich ust. To jeden z najskuteczniejszych znanych środków dezynfekcyjnych. Dlatego ozonuje się klimatyzację w samochodzie czy sale w szpitalu. Jest to jedna z metod walki z SARS-CoV-2 w pomieszczeniach. Jednak, gdy przypadkiem znajdziesz się w otoczeniu z podniesionym poziomem ozonu (powyżej 100 µg/m3), zaczniesz odczuwać kaszel, drapanie w gardle, senność czy ból głowy. Dalszy wzrost stężenia prowadzi do obrzęku płuc i śmierci. W domu ozon mogą wytwarzać drukarki laserowe, kserokopiarki oraz niektóre oczyszczacze powietrza.

Najprostszą metodą pomiaru ozonu w powietrzu są paski wskaźnikowe. Pakowane są zazwyczaj po 12 szt. i kosztują około 100 zł. Wystarczy wyciągnąć pasek z opakowania i zostawić na 10 min. Następnie na kolorowej skali odczytujemy wskazania. Za około 500 zł. możemy kupić elektroniczne urządzenie do pomiaru. Dane o zewnętrznym stężeniu ozonu znajdziemy także w aplikacjach typu Kanarek.